Tıp fakültelerinde  gün aşırı nöbetler, nöbet ertesi normal mesaiye devam, intörn doktorların hasta getir/götürden laboratuvara kan tüplerini taşımaya kadar her türlü ayak iÅŸinde kullanılmaları sıradan hadiselerdir, bunları hepimiz biliriz. 

GeçtiÄŸimiz günlerde elim bir trafik kazasında kaybettiÄŸimiz Dr. Rumeysa Berin Åžen ile tıp fakültelerinde asistan doktorların yoÄŸun çalışma temposu tekrar gündeme geldi. Aradan geçen yıllara raÄŸmen aynı problemleri konuÅŸuyoruz, maalesef gündelik yaÅŸamda deÄŸiÅŸen hiçbir ÅŸey yok. 

Tıp eÄŸitimi, doktorluk mesleÄŸi fedakarlık ve yoÄŸun çaba gerektirir. Bu bilinçle tıbbiyeli olunur. Ancak onlara iyi eÄŸitim ve mesleklerini icra edebilecekleri güzel ÅŸartlar ve imkanlar saÄŸlamak da hepimizin sorumluluÄŸunda olmalıdır. 

YoÄŸun hasta bakan, nöbeti fazla, sık malpraktis davalarına muhatap olma potansiyelli, özellikle cerrahi branÅŸlar da asistanlıkta tercih edilmez hale gelmiÅŸtir. Bu konuda ivedi düzenlemeler yapılması gerekiyor. Aksi takdirde kısa bir süre sonra cerrahi branÅŸlarda hekim bulamayacak konuma geleceÄŸiz.

Randevular uzamasın diye poliklinikte günde 100-150 hastaya bakmak zorunda kalan doktoru memnun edemezsiniz. Sayıya endekslenmiÅŸ performans uygulamasıyla randevuları eritiyoruz, ama doktorları ve hastalarına hizmet etme aÅŸkını kaybediyoruz. 

EmeÄŸi deÄŸersizleÅŸen bir hekim mutsuzdur. Hasta hekim iliÅŸkisinde saygı ve güven esastır. Ä°tibar kaybına uÄŸramış hekimin hastasına faydası olamaz. 

 Bu ulvi mesleÄŸi sevgi ve muhabbetle icra eden hekimlerimizi, meslektaÅŸlarımızı yeniden kazanmalıyız.

KONYA TABÄ°P ODASI 

YÖNETÄ°M KURULU